معنای عبادت بودن نگاه به حضرت امیر المومنین علیه السلام از نظر ابن اثیر جزری

معنای عبادت بودن نگاه به حضرت امیر المومنین علیه السلام از نظر ابن اثیر جزری

ابن اثیر جزری از علمای اهل سنت صحابه می‌نویسد:

[١٥٩٤١] وَفِي حَدِيثُ عِمران بْنِ حُصَين «قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّه صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «النَّظَرُ إِلَى وَجْهِ عَلِيٍّ عِبَادَةٌ» قِيلَ: مَعْنَاهُ أَنَّ علِيا رَضِيَ اللَّه عَنْهُ كَانَ إِذَا بَرَز قَالَ الناسُ: لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه، مَا أشرَفَ هَذَا الفَتى! لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه، مَا أعلَمَ هَذَا الْفَتَى! لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه، مَا أكرَمَ هَذَا الْفَتَى! أَيْ مَا أتْقَى، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه، مَا أشْجَعَ هَذَا الْفَتَى! فَكَانَتْ رؤيَتُه تَحْمِلُهم عَلَى كَلِمَةِ التَّوْحِيدِ.

در معنای حدیث عمران بن حصین از پیامبر (صلی الله علیه‌ و آله) که «نظر به چهره علی (علیه السلام) عبادت است»، گفته شده است که زمانی که علی (علیه السلام) ظاهر می‌شد مردم از روی تعجب می‌گفتند: لا اله الا الله چقدر این جوان با شرافت است؛ لا اله الا الله چقدر این جوان عالِم است؛ لا اله الا الله چقدر این جوان کریم و متقی است؛ لا اله الا الله چقدر این جوان شجاع است؛ پس رویت امیر المومنین (علیه السلام) آنان را به کلمه توحید وادار می‌ساخت.

النهایة فی غریب الحدیث و الاثر، تالیف ابن اثیر جزری، صفحه ۴۱۸۹-۴۱۹۰، چاپ اداره الشوون الاسلامیة وزارت عامه و اوقاف دولت قطر

مرحوم علامه مجلسی پس از نقل کلام وی در پاسخ به او می‌نویسد:

أقول : أراد هذا الناصب أن ينفي عنه منقبة فأثبت له أضعافها! وما الباعث على ذلك؟ وأي استبعاد في أن يكون محص النظر إليه صلوات الله عليه عبادة؟

این ناصبی خواسته منقبتی را از امیر المومنین علیه السلام نفی کند ولی چند برابر آن را برای حضرت اثبات کرده! چه چیزی باعث شده که وی دست به این کار بزند؟ به چه دلیل عبادت بودن نظر کردن به رخسار آن حضرت صلوات الله علیه امری بعید است؟! [که خواسته آن را توجیه و تاویل کند]

بحار الانوار، تالیف علامه مجلسی، جلد ۳۸، صفحه ۱۹۵، چاپ دار احیاء التراث العربی

عاقبت منکر غدیر و نفرین امیر المومنین علیه السلام بر او (به روایت اهل سنت صحابه)

عاقبت منکر غدیر و نفرین امیر المومنین علیه السلام بر او (به روایت اهل سنت صحابه)

عبد الحمید بن هبة الله بن ابی الحدید از علمای اهل سنت صحابه می‌نویسد:

و ذكر جماعة من شيوخنا البغداديين أن عدة من الصحابة و التابعين و المحدثين كانوا منحرفين عن علي ع قائلين فيه السوء و منهم من كتم مناقبه و أعان أعداءه ميلا مع الدنيا و إيثارا للعاجلة فمنهم أنس بن مالك. ناشد علي ع الناس في رحبة القصر أو قال رحبة الجامع بالكوفة أيكم سمع رسول الله ص يقول من كنت مولاه فعلي مولاه فقام اثنا عشر رجلا فشهدوا بها و أنس بن مالك في القوم لم يقم فقال له يا أنس ما يمنعك أن تقوم فتشهد و لقد حضرتها فقال يا أمير المؤمنين كبرت و نسيت فقال اللهم إن كان كاذبا فارمه بها بيضاء لا تواريها العمامة قال طلحة بن عمير فو الله لقد رأيت الوضح به بعد ذلك أبيض بين عينيه. و روى عثمان بن مطرف أن رجلا سأل أنس بن مالك في آخر عمره عن علي بن أبي طالب فقال إني آليت ألا أكتم حديثا سئلت عنه في علي بعد ذاك رأس المتقين يوم القيامة سمعته و الله من نبيكم.

برخی از مشایخ بغدادی ما ذکر کرده‌اند که عده‌ای از صحابه و تابعین و محدثان راهشان از امیر المومنین علی (علیه السلام) جدا بود و به ایشان نظر بد داشتند و بعضی از آن‌ها مناقب ایشان را پنهان می‌کردند و به خاطر عشقشان به دنیا و ترجیح آن، دشمنیشان را اعلان می‌کردند که یکی از ایشان انس بن مالک بود. روزی امام علی (علیه السلام) در رحبه فرمود: چه کسانی شنیده‌اند که پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود من کنت مولاه فهذا علی مولاه؟ دوازده نفر برخاستند و شهادت دادند ولی انس بن مالک برنخاست. امیر المومنین به او گفت: چه چیز مانع شد که برخیزی و شهادت دهی در حالی که در آن واقعه حاضر بودی؟ انس گفت: ای امیر المومنین پیر شدم و فراموش کردم. امیر المومنین فرمود: خدایا اگر دروغ می‌گوید او را به پیسی دچار کن که عمامه‌اش هم نتواند آن را بپوشاند! و طلحه بن عمیر می‌گوید: به خدا سوگند من به وضوح دیدم که بعد از آن پیشانی‌اش سفید شد! عثمان بن مطرف روایت کرده است که فردی در آخر عمر انس بن مالک از وی در باره امیر المومنین (علیه السلام) پرسید، انس گفت: من عهد کردم که پس از روز رحبه، اگر کسی درباره علی (علیه السلام) از من پرسید چیزی را کتمان نکنم. به خدا سوگند از پیامبر شما شنیدم که می‌گفت: علی (علیه السلام) در روز قیامت راس پرهیزگاران است.

شرح نهج البلاغة، تالیف ابن ابی الحدید، جلد ۴، صفحه ۷۴، چاپ موسسه مطبوعاتی اسماعیلیان

تفسیر جالب الهادی بن الوزیر از لقب یعسوب المومنین حضرت امیر المومنین علیه السلام

تفسیر جالب الهادی بن الوزیر از لقب یعسوب المومنین حضرت امیر المومنین علیه السلام

الهادی بن الوزیر از علمای بزرگ زیدیه پیرامون علت ملقب شدن حضرت امیر المومنین علیه السلام به لقب یعسوب المومنین می‌نویسد:

وَإنَّما سُمِّيَ أميرُ المؤمنينَ صَلَواتُ اللهِ عَلَيهِ وَعَلى أولادِه الأكرَمينَ "يَعسوبَ المُؤمِنينَ"، وَذلكَ لأنَّ اليَعسوبَ في اللُّغةِ أميرُ النَّحلِ، وَذلكَ أنّه يَقِفُ في بابِ بَيتِ النَّحلِ فَمَن جَنا مِن النَّحلِ بِطيبِ الزُّهورِ تَرَكَه يَدخُلُ. وَالأمرُ كَذلكَ في أميرِ المُؤمنينَ صَلَواتُ اللهِ عَلَيهِ، يقِف على الحَوضِ فَلا يَسقي إلّا مَن جاءَ بِطيبِ مَحَبَّتِه.

«امیر المومنین علیه السلام به این جهت «یعسوب المومنين» نامیده شد که یعسوب در لغت به معنای فرمانده زنبوران عسل است. او جلوی دربِ کندو می‌ایستد و فقط به زنبورهایی اجازه ورود می‌دهد که بوی عطر گل بدهند. امیر المومنین صلوات الله علیه نیز در روز محشر کنار حوض می‌ایستد و فقط کسی را سیراب می‌کند که رایحه محبتش را بدهد».

البروج فی اسماء امیر المومنین علیه السلام، تالیف الهادی بن الوزیر، صفحه ۲۸۵-۲۸۶، چاپ انتشارات دانشگاه ادیان و مذاهب

رضایت حضرت امیر المومنین علیه السلام از قتل عثمان

رضایت حضرت امیر المومنین علیه السلام از قتل عثمان

عمر بن شبه النمیری البصری از مورخین و علمای بزرگ اهل سنت صحابه روایت کرده است:

حدثنا موسى بن إسماعيل قال، حدثنا خلاد بن أبي عمر والأعمى قال، سمعت محمد بن سيرين يقول: إن أناسا من أصحاب علي رضي الله عنه قالوا له: إنك تبرأ من قتل عثمان ونحن نقاتل، فقام فيهم قائما فقال: «إنكم تزعمون أني أبرأ من قتل عثمان، وإن الله قتل عثمان وأنا معه» .

محمد بن سیرین می‌گفت: برخی از اصحاب علی (علیه السلام) به او گفتند: تو از کشتن عثمان برائت و بیزاری جسته‌ای و ما در حال جنگ [با اصحاب معاویه که خونخواه عثمان بودند] هستیم. پس او در مقابل آن‌ها ایستاد و گفت: «شما گمان می‌کنید که من از کشتن عثمان بیزار هستم (برائت جسته‌ام)، در حالی که این خداوند بود که عثمان را کشت و من هم با خداوند هستم».

تاريخ المدینة المنورة، تالیف عمر بن شبه النمیری البصری، جلد ۴، صفحه ۱۲۵۸، چاپ دار التراث

این روایت مهم هم شرعی بودن قتل عثمان و هم رضایت حضرت امیر المومنین علیه السلام از قتلش را اثبات می‌کند.

وصف حضرت امیر المومنین علیه السلام در جنگ‌ها توسط قریش

وصف حضرت امیر المومنین علیه السلام در جنگ‌ها توسط قریش

راغب اصفهانی از علمای مشهور اهل سنت صحابه می‌نویسد:

قيل: كانت قريش إذا رأت أمير المؤمنين في كتيبة تواصت خوفا منه. ونظر إليه رجل وقد شقّ العسكر فقال: قد علمت أن ملك الموت في الجانب الذي فيه عليّ.

«گفته شده هنگامی که قریش امیر المومنین (علیه السلام) را در لشکر مقابل خود می‌دیدند، از ترس او به یکدیگر وصیت می‌کردند. کسی او را در حالی که سپاه را در هم می‌شکافت دید و گفت: فهمیدم که فرشته مرگ در همان سمتی است که علی (علیه السلام) آنجاست».

محاضرات الادباء و محاورات الشعراء و البلغاء، تالیف راغب اصفهانی، جلد ۳، صفحه ١۵۳، چاپ دار الکتب العلمیة